الحکمة ۴۰۵نهج البلاغة
وقال علی عليه السلام لعمار بن
ياسر رحمه الله،وقد سمعه يراجع
المغيرة بن شعبة كلاماً: دَعْهُ يَا عَمَّارُ
فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلاَّ مَا قَارَبَتْهُ
الدُّنْيَا، وَعَلَى عَمدٍ لَبَّسَ عَلَى نَفْسِهِ
لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ.
ـــــــــــ
امام به عمار پسر یاسر فرمودچون
گفتگوى او را با مغیره پسر شعبه
شنید عمار!رهایش کن زیرا او از
دین چیزی نگرفته، مگر همان که
او را به دنیا نزدیک مى کند و به
عمد برای خود شبهه می‌آفریند تا
شبهاترابهانه لغزش‌هاوخلافهایش
قرار دهد.
#ترجمه_منظوم_این_حکمت:

(جاهلان متظاهر به دین):

(مغیره) زعمّار اهل صواب
سوال مینمود او میدادجواب

علی ع گفت عمار رهابنما او
باین دنیا خیلی گرفته ست

که عمده حقایق را پنهان‌ کند
به لغزش‌های خویش برهان کند

حکمتهای_نهج_البلاغه
پندهای_جاویدن
کلام_امام_علی_ع
شعر_علی_مرادی
🌷💐🌸🌷💐🌸🌷
۰۳/۲/۹